Niet meer hier is niet weg!

De schoolvakantie zit er weer op, en langzaam druppelt het lokaal weer vol. De kinderen komen met leuke verhalen en het is duidelijk zichtbaar dat de eerste dagen op school aan de ene kant best vermoeiend zijn, maar aan de andere kant dat het structuur toch wel heel erg fijn is.

Buiten de vrolijke vakantie verhalen krijg ik een bijzondere vraag: “Juf?? Mag ik een kaartje maken voor mijn opa? Want die is nu een engel.” Een bijzondere vraag voor een bijzondere gebeurtenis, maar nog meer bijzonder met welke vrolijkheid deze vraag gesteld werd. Na mijn antwoord:”Tuurlijk mag jij een kaartje maken voor jou opa!” en het pakken van de benodigde materialen gingen ze vrolijk aan de slag.

Het zette me aan het denken. Hoe is het mogelijk dat kinderen zo positief met het overlijden van een dierbare om kunnen gaan, en dat deze kleine intrigerende wezentjes er zo luchtig over kunnen praten. Heeft dit te maken met het feit dat ze nog niet geheel beseffen dat wanneer een mens overlijdt je deze persoon nooit weer ziet, of heeft het te maken met het feit dat de benaming “engel” iets positiefs uit straalt. Een gesprek op kind niveau maakte me duidelijk dat deze kleine wezentjes wel degelijk beseffen dat ze opa nooit weer zien. Ik besprak met hun hoe ze opa nog kunnen zien:” S’avonds als het donker is en je de sterren heel goed kun zien, moet je de ster uitzoeken die het felste schijnt, want die ster is jou opa”. eigenlijk best fijn te weten dat opa nu een engel is en geen pijn meer heeft of niet? Of vind je het toch een beetje jammer?” Ik kreeg een heel wijs antwoord: “Hij zit voor altijd in mijn hart.” met 2 knikkende hoofdjes van de beide meisjes naast het manneke die dit zo mooi verwoordde.

Misschien moeten wij volwassenen eens wat meer het kind in ons naar boven laten komen, en proberen net zo luchtig met een overlijden om te gaan als kinderen. Misschien helpt het tegen de pijn en verdriet, en de enorme leegte die het achter laat. En misschien heel misschien gaan wij dan beseffen wat deze kleine wezentjes zo jong al beseffen: Iets wat niet meer hier is, is op een andere plek; In de hemel, op een ster….. maar belangrijker nog….

In ons hart.

Ons medeleven gaat uit naar de familie en wij wensen hun vrijdag een fijne en warme afscheid toe